Perspectief, er is zoveel wat we in perspectief moeten of kunnen zien. De een is de ander niet en hoeveel we in sommige opzichten ook op elkaar lijken of van elkaar verschillen, door onze eigen ervaringen, ons eigen karakter en onze eigen gevoelens zien en voelen we de dingen soms zo totaal anders. Wat voor de een als duidelijk, eerlijk en oprecht is, ervaart de ander als een aanval of als kritiek. Niemand bewandeld een soort gelijke weg op dezelfde manier. Dat is ook wat ons als individu uniek maakt.
We kunnen het ons zo makkelijk en moeilijk maken als we zelf willen. Even kort door de bocht misschien, maar er zit zeker een kern van waarheid in. Het is net hoe we ermee omgaan. Soms zijn er mensen die alles proberen recht te praten in hun straatje, dat is hun eigen gevoel. Alleen wordt er dan niet stil gestaan bij wat het met de ander doet. Wat moeten we dan in zo’n situatie?
De theorie en praktijk willen nogal eens verschillend uitpakken. We nemen onszelf voor om het ook van de andere kant te bekijken, dat lukt over het algemeen, maar ook om het ons niet te laten kwetsen, om die gevoelens van de desbetreffende persoon niet op onze schouders te nemen. Toch is het een valkuil dat we die gevoelens niet van ons af kunnen zetten. We maken ons er allemaal wel schuldig aan.
Het gesprek aangaan is niet altijd makkelijk, soms staat de ander niet open voor een gesprek, of nog lastiger, de golflengtes zijn zo verschillend, dat de ene niet bij de andere kan komen.
Een ding staat vast, eerlijk duurt het langst, en een open dialoog kan heel verhelderend werken. Moet de ander wel open, eerlijk en oprecht kunnen zijn en er voor open willen staan.
Een nadenkertje zo halverwege de week.
Liefs,
Joosje
(Gaat bij mij prima hoor, geen troubles. Alvast voor de duidelijkheid)

Het is vooral lastig als het je eigen familie betreft…. als jij vooral kijkt hoe de ander denkt, de empathie hebt, maar de andere kant… dat niet wil of zo… dialogen worden discussies, en die discussies halen oude koeien uit de sloot, waar jij maar blijft zeggen, dat was toen, dit is nu… echt heel lastig…
X
LikeLike
Inderdaad, heel lastig. Echt heel lastig. We leven in het heden maar vaak nog teveel in het verleden. Ik wens je veel wijsheid toe. X
LikeGeliked door 1 persoon
Ik wil graag hier blijven, maar andere partijen vinden dat lastig 😉 dank je wel, wat is dan wijsheid… daar ben ik nog naar op zoek, want het is ook zo, het kan jaren goed gaan… en dan ineens gebeurt er iets. en dan… zo zonde van de tijd dit. X
LikeLike
Doordenkertje.
Dialoog, klinkt goed zolang er naar elkaar geluisterd wordt. Het ontaardt vaak in discussie, wat Morgaine al zegt. En dan is het aftasten hoe ver je kunt gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad iets om over na te denken. Vaak kan ik rationeel wel bedenken dat het niet nodig is me gekwetst te voelen, maar blijft het toch knagen. Het lukt me wel steeds beter overigens.
LikeGeliked door 1 persoon
In gesprek gaan over iets is altijd de goede keuze, zo weet je of je gevoel klopt.
LikeLike