Het leed, dat reiger heet…

De laatste dagen is het wat minder warm, de deuren staan hier wat minder open en de honden dwarrelen wat minder rond in de achertuin. De uitgestreken kans voor de reiger om ons vijvertje een bezoekje te brengen. Grrrrrrr.

Menig mens zal hem vast heel mooi en bijzonder vinden, maar ik heb toch een wat minder goede verhouding gekregen met de reiger, althans met deze reiger. Hadden we net visjes gekregen van de buurman, hartstikke leuk, zag er gezellig uit, ook met onze eigen goudwindes erbij, mooie kikkers, salamandertjes. Kortom, ons vijvertje was mooi tot leven gekomen. Heerlijk zo’n tuin met van alles wat bloeit en leeft. De tientallen mussen, merels en andere vogels. Ik kan er zo van genieten.

Deze reiger heeft er ook van genoten, en binnen een mum van tijd zijn buik gevuld met overheerlijke vissnacks. Onze visjes wel te verstaan. Meneer of mevrouw reiger was niet geheel onder de indruk van het afschrikmiddel wat we in de vijver hebben drijven.

Tja, zo is de natuur, maar het is wel balen hoor! Net even weer gezocht naar manieren om de reiger weg te houden, we willen toch wel weer visjes in de vijver. Kwam nog iets tegen waar ik niet eerder van gehoord had. Een nepvis in de vijver met daaraan een draadje en een steen, zodat de reiger die niet eruit kan vissen. Zo schijnt hij het snel op te geven. Ik ben benieuwd…. Misschien toch eerst maar eens proberen met een nepvis voordat we gaan zorgen voor vissnacks voor de reiger.

Groetjes van een visloze Joosje

 

Advertentie