Prulletje

We hebben vast allemaal wel één of meerdere boekjes uit onze eerste leesjaren waar we nog steeds gek op zijn. Dat heb ik ook, en met eentje helemaal. ‘Prulletje, de pony’. Eén van mijn eerste leesboekjes die ik van mijn moeder heb gekregen. Wat heeft ze het vaak moeten voorlezen, en wat heb ik het toch vaak zelf gelezen. De liefde voor pony’s zat er toen al dik in.  Het is ook een schattig boekje, alleen die voorkant al. Prulletje is ook een liefkozende naam, gebruik hem ook wel eens. ;-).

Het leuke aan dit boekje is dat ik het zelf ook voor heb mogen lezen aan onze eigen kinderen. Die waren er op hun beurt ook weer gek op. ’s Avonds op de rand van het bed, of samen op de bank, dicht tegen mij aangekropen, zulke dierbare momenten. Wat een boekje allemaal wel niet kan brengen.

Prulletje staat nog steeds bij ons in de boekenkast. Laatst zei onze oudste zoon nog tegen mij dat ik er heel zuinig op moet zijn, want stel mocht hij ooit kinderen krijgen, dan moet ik er ook voor hen uit voor kunnen lezen. Ja, als ik het weer even in mijn handen heb, blader ik het vaak nog even door. Het brengt weer zoveel moois terug.

Later, heel veel later, als volwassene, had ik mijn eigen bonte pony. Niet bewust gekozen om de kleur, maar wel gezocht naar het ras, wat ik nog steeds geweldig vind. Eigenlijk ging ik naar een andere pony kijken, maar mijn bonte meisje had mij uitgezocht, heel speciaal. Denk nog bijna dagelijks aan onze mooie tijd terug. Wat een bont prulletje wel niet kan betekenen…. Ik prijs mezelf gelukkig.

Fijne dag!

Joosje

Advertentie