Oeps, ik ook?

Genietend van de zomer en de vakantietijd, gaat de tijd razend snel voorbij. Voor je het weet is het avond en is het weer tijd om te koken. Nou vind ik koken best leuk hoor, hoewel het soms wel eens lastig is om iets te maken wat echt iedereen lekker vindt. Maar verder vind ik het heerlijk een nieuw recept uit te proberen, ik wel…..

Hoe dan ook, vandaag had ik geen zin en hoefde van mezelf niet naar de supermarkt te racen en achter het fornuis te kruipen. Ik ging frietjes halen. Heel slecht, ik weet het. Helemaal als je eigenlijk ruzie hebt met de weegschaal.

Zo gezegd zo gedaan. Het was best druk, dat viel me mee, of tegen, net hoe je het bekijkt. Terwijl ik rustig sta te wachten kijk ik naar een paar jongeren die druk bezig waren met hun telefoon. Geen contact mee te krijgen, geen reactie als iemand iets zegt, nee gewoon in hun eigen wereldje. Thuis zie ik dat ook nogal eens, en ik irriteer me er best wel aan. De ene keer meer dan de andere keer moet ik toegeven. Als ik ergens ben let ik er altijd zelf op dat ik niet zomaar met mijn telefoon bezig ben, dat staat niet netjes vind ik.

Vanavond ging ik echter zelf de mist in… Terwijl ik zat te wachten keek ik even op mijn telefoon, en zag een melding van een nieuw gepubliceerd artikel. Even lezen….. maar voor ik het door had was ik diep verzonken in mijn eigen leeswereldje. Toen ik dat in de gaten had, keek ik snel weer op en zag een man wat ergerlijk naar mij kijken. Tja, dacht ik bij mezelf, ik denk dat ik weet wat je op dit moment denkt. Weer zo’n telefoonverslaafde…. Zelf zie ik mezelf niet zo, maar in dit geval leek ik er wel schuldig aan.

Mijn bestelling was klaar, ik nam de zak met frietjes aan, en wenste de andere mensen nog een fijne avond.

Eenmaal in de auto dacht ik bij mezelf, dat op die telefoon loeren toch makkelijker gebeurd dan ik dacht. Grinnikend startte ik de auto, reed naar huis, en nam mezelf voor om er beter op te letten.

Joosje